DIONIZOS

DIONIZOS - syn Zeusa i ziemskiej kobiety.Bóg wina, sił natury, niskrępowanej szaleńczej zabawy. Wędrował po świecie i uczył ludzi uprawy winnej latorośli.
Atrybuty - wieniec na głowie, puchar, laska opleciona liśćmi winorośli.

DEMETER

DEMETER - córka Tytana Kronosa i jego małżonki Rei, siostra Hery. Bogini plonów, zbóż, rolnictwa i urodzaju. Demeter była matką Persefony. Gdy dziewczyna bawiła się na łace z nimfami, otwarła się przed nią ziemia, wyłonił się bóg królestwa zmarłych Hades, pochwycił ją i zniknął w czeluściach. Demeter usłyszała rozpaczliwy krzyk córki i pośpieszyła jej z pomocą ale nie mogła jej znaleźć. Dziewięćdni błądziła bez jedzenia i picia po całym świecie i szukała córki. W końcu ulitował się nad jej nieszczęściem bóg słonća Helios i powiedział jej co się stało z Persefoną. Demeter udała się do Zeusa i zarządała aby zmusił Hadesa do oddania Persefony. Zeus nie mógł jej jednak pomóc bo tymczasem Hades ożenił się z Persefoną i dał jej skosztować pestek granatu. Demeter opuściła Olimp, zamknęła się w swojej świątyni i zesłała na świat nieurodzaj. Ludzie znienawidzili bogów i przestali składać im ofiary. Wreszcie Zeus znalazł kompromisowe rozwiązanie. Zmusił Hadesa do złożenia obietnicy, że wypuści Persefonę na dwie trzecie roku na świat, gdzie będzie mogła żyć z matką, zaś Demeter musiała zezwolić, żeby przez pozostałą część roku Persefona żyła ze swym mężem w zaświatach. Kiedy więc rolnik jesienią sieje ziarno zbóż, Persefona odchodzi do królestwa zmarłych i Demeter z żalu przestaje darzyć ziemię urodzajem. Gdy zaś wiosną wraca na ziemię matka wita ją wraz z całą przyrodą kwiatami i urodzajem.

AFRODYTA

AFRODYTA - piękna bogini miłości, najbardziej urodziwa z bogiń greckich. Jej pochodzenie jest dość niejasne. Według Homera była córką Zeusa i bogini deszczu Diony. Według Hezjoda zrodziła się z morskiej piany i wyłoniła się z morza na wyspie Cypr. Pomimo, że była boginią miłosci sama nie miała szczęścia w małżeństwie. Zeus przeznaczył jej na męża najszpetniejszego ze wszystkich bogów, kulawego Hefajstosa. Opiekunka żeglarzy. Poruszała się w rydwanie zaprzężonym w gołębie.

ARTEMIDA

ARTEMIDA - córka boga Zeusa i Tytanki Leto, bliźniacza siostra Apollina. Bogini łowów, władczyni lasów i dzikiej zwierzyny, a także bogini księżyca. Znakomita łuczniczka. Atrybuty - łuk i strzała.

ATENA

ATENA - córka Zeusa, wyskoczyła z jego głowy. Bogini pokoju i wojny sprawiedliwej, uosobienie mądrości. Opiekunka Aten i Troi. Atrybuty - włócznia, hełm i egida, sowa, drzewo oliwne.
 Atena była córką Zeusa i prawdopodobnie Metydy (Metis). Istniała przepowiednia, że Metyda urodzi córkę mądrzejszą od Zeusa i syna, który będzie od niego mocniejszy i go obali. Król bogów połknął boginię, by przepowiednia nie miała szans się spełnić. Po niedługim czasie władcę niebios rozbolała głowa i przywołał do siebie boskiego kowala – Hefajstosa (w innych wersjach boga posłańców - Hermesa), któremu nakazał rozłupać sobie czaszkę. Ten usłuchał Zeusa, z którego głowy wyskoczyła Atena w pełnej zbroi. Była ulubionym dzieckiem Zeusa.

ARES

ARES - syn Zeusa i Hery, bóg wojny, opiekun Teb. Brutalny, skory do walki ale nie zawsze zwycięski, niezbyt lubiany. Atrybuty - miecz i włócznia.
Grecy wierzyli, że w dzieciństwie Ares nie przejawiał żadnych szczególnych zdolności, dlatego rodzice oddali go na wychowanie jednemu z tytanów. Jego opiekun sam nic nie umiał i trenował boga jedynie w ćwiczeniach fizycznych. Zaszczepiło to przekonanie u Aresa, że najwspanialszym z zajęć jest wojna. Po jakimś czasie Hefajstos wykuł dla niego włócznie, miecze i tarcze, po czym bóg wojny zszedł na ziemię. Nauczył tam ludzi prawdziwej walki, nauczył ich okrucieństwa i wojny. Wcześniej konflikty kończyły się jedynie kilkoma siniakami i guzami.

HERMES

Hermes - syn Zeusa i nimfy Mai, bóg podróżujących i kupców. Przedstawiany w kapeluszu, który czynił go niewidzialnym oraz w sandałach, które niosły go bardzo szybko. Boski posłaniec i patron złodziei.
Według mitologi greckiej jako niemowlę ukradł Apollinowi stado krów, sprytnie myląc ślady. Następnie podarował bratu lirę z jelit cielęcych i skorupy żółwia, czym złagodził gniew Apollina. W zamian otrzymał jako oznakę władzy laskę herolda, zwaną kaduceuszem (kerykejonem), oplecioną dwoma wężami, (które zaprzyjaźniły się kiedy Hermes rzucił między nie kerykejonem) uśmierzającą spory i kłótnie.
Na początku swojego pobytu na Olimpie okradł większość bogów. Został stamtąd wypędzony, ale bogom zaczęło go brakować, ponieważ miał w sobie tyle młodości i wdzięku, że Olimp zdawał się być bez niego pusty i smutny. Dzięki decyzji Zeusa powrócił na Olimp.
Odprowadzał zmarłych do hadesu, zsyłał ludziom marzenia senne. Był wysłańcem i ambasadorem Zeusa, posłańcem i gońcem bogów z Olimpu.
Atrybutami Hermesa są: kaduceusz, podróżny kapelusz ze skrzydłami – petasos. Jego atrybutem były też sandały ze skrzydłami, dzięki którym przemieszczał się z miejsca na miejsce.